چگونه قائم یکی از نشانه های ظهور است؟

لینک سایت رسمی انصار امام مهدی (ع)

لینک سایت وارثین ملکوت 
گفتگوی داستانی در مورد دعوت مبارک یمانی ج 1

روایاتی که قائم (ع) را از نشانه های محتوم ذکر می کنند. 

مقایسه بین روایات سه نکته:

 پدر: بین این روایات وبین آن چه که درنکته اول و دوم که در گذشته گفتم ، باهم مقایسه کنیم. اما قبل از مقایسه یک چیزی را توضیح دهم، و آن این است که لفظ قائم ذکر شده در روایات از نشانه ها ظهور است ،در حالی که روایات در جهت بیان علامات حتمی برای ظهور امام محمدبن حسن عسکری(ع) آمده اند، و ازمیان آن نشانه های خروج قائم(ع) که معطوف به قتل نفس زکیه و اختلاف بنی فلان می باشد ،وچیزی که معلوم است اختلافات بنی فلان و قتل نفس زکیه از نشانه های ظهور امام محمدبن حسن عسکری(ع)  می باشند و هم چنین خروج قائم نیز چنین است،وازهمین جا سوالی مطرح می شود: چگونه از نشانه های ظهور قائم، ظهورخود قائم است؟ آیا سوال برای شما واضح شد؟

احمد : بله پدر جان، راست گفتی: چگونه قائم یکی از نشانه های ظهور قائم به حساب می آید؟ این ممکن نیست. زیرا روایات در صدد بیان نشانه های ظهور قائم منتظر محمد بن حسن عسکری(ع) هستند، چگونه قائم را ذکر می کنند واورابعنوان یکی از نشانه های ظهور قرار می دهند؟

پدر: محمود چه می گویی؟

محمود: پدر جواب واضح است ،زیرا ما بعد از این که فهمیدیم که لفظ قائم به غیر از امام محمد بن حسن عسکری(ع) نیز اطلاق می شود پس مقصود از قائم در این روایت امام محمد بن حسن عسکری(ع) نیست بلکه شخص دیگریست.

پدر: بله راست گفتی محمود جان ،اکنون روایاتی را بیان می کنم تا بین آنهاوروایات گفته شده یک مقایسه ای داشته باشید.

ابوعبدالله(ع) فرمودند:(خمس قبل قيام القائم (ع): اليماني والسفياني والمنادي ينادي من السماء وخسف بالبيداء وقتل النفس الزكية)^([1]).( پنج نشانه قبل از قیام قائم(ع)است یمانی و سفیانی ومنادی از آسمان و خسف در بیدا و قتل نفس زکیه).

عمر بن حنظله می گوید : از ابا عبدالله (ع) شنیدم که می فرماید :(قبل قيام القائم خمس علامات محتومات: اليماني، والسفياني، والصيحة، وقتل النفس الزكية، والخسف بالبيداء) ^([2]). (قبل از قیام قائم پنج نشانه حتمی وجود دارد : یمانی وسفیانی وصیحه وقتل نفس زکیه وفرورفتن در بیداء است).

پدر: فرزندانم این دو روایت ملاحظه کنید در آن ها لفظ قائم  آمده است،منظور قائم در این دو روایت چه کسی است؟

احمد: پدر واضح است مقصود از قائم(ع) امام محمد بن حسن عسکری(ع) است و دو روایت علامات ظهور مقدس ایشان را ذکر کرده اند.

پدر: بعد از آن میخواهیم به مقایسه  بین روایات گذشته و اینروایت بپردازیم.

شیخ نعمانی در کتاب غیبه خود روایت می کند که ابو عبد الله (ع) فرمودند:(النداء من المحتوم، والسفياني من المحتوم، واليماني من المحتوم، وقتل النفس الزكية من المحتوم، وكف يطلع من السماء من المحتوم، قال: وفزعة في شهر رمضان توقظ النائم، وتفزع اليقظان، وتخرج الفتاة من خدرها)^([3]).

(نداء ازمحتوم است، و سفیانی از محتوم است، و یمانی از محتوم است،و قتل نفس زکیه از محتوم است، و پیدا شدن کف دست در آسمان از محتوم است، و ترسی در ماه رمضان که خوابیده را بیدار، وبیدار شدگان را پریشان می کند و دوشیزه گان را از حرم سرای خود خارج می کند).

فرق بین این روایت با روایات قبلی چیست؟

محمود: این روایات نشانه های ظهور امام مهدی(ع) را ذکر می کند و خروج یمانی راجزء آنها برمی شمرد، اما تنها تفاوت بین آن و روایات  نکته سوم این است که روایات نکته سوم خروج قائم را جزء حتمیات قرار دادهاما این روایت یمانی را از حتمیات قلمداد کرده ،و لفظ قائم را به یمانی تغیر داده است ،قبلا برایمان  ثابت شده که لفظ قائم در بعضی روایات همواره به امام محمد بن حسن(ع) اشاره نمی کند،ومقصود از قائم در نشانه های ظهور خود یمانی می باشد وچیزی که آن را تاکید می کند روایت قبلی است که یمانی را از محتومات قرار داده استو لفظ قائم را به لفظ یمانی تغییر داده وبه این معنی است که لفظ قائم به یمانی اطلاق می شود.

پدر: و آنچه باعث تأکید بیشتر آنها می شود رابرای شما فرزندان عزیزم بیان خواهم کرد، روایتی را برایتان نقل می کنم درآن خوب تدبر کنید.

کلینی در کتاب کافی و نعمانی در کتاب غیبه روایت کرده اند ؛و آنچیزی که در غیبه نعمانی ذکر شده: مالک بن اعین جهنی می گوید: از ابو جعفر باقر(ع) شنیدم که فرمودند:(كل راية ترفع - أو قال: تخرج - قبل قيام القائم (ع) صاحبها طاغوت)^([4]).( هرپرچمی که برافراشته - یا فرمودند: خارج شود-قبل از قیام قائم (ع) صاحب آن طاغوت است).

توجه کنید فرزندانم این روایت می گوید:(هرپرچمی که قبل از قیام قائم(ع) برافراشته شود صاحب آن طاغوت است).

ادامه دارد ... 

---

[1]- كمال الدين: ص  649.

[2]- كمال الدين: ص 650.

[3]- غيبة النعماني:ص262، بحار الأنوار:ج2/ص233.

[4]- الكافي: ج 8/ص 295، غيبة النعماني: ص 115، وسائل الشيعة طبعة آل البيت : ج 15/ص 52، الفصول المهمة في أصول الأئمة:ج 1/ص 451،بحار الأنوار : ج 52/ ص 143، جامع أحاديث الشيعة: ج 13/ ص 66، معجم أحاديث الإمام المهديu : ج 3/ص 431.