توضیح لفظ (مهدی)و ( قائم) قسمت دوم

قسمت اول توضیح لفظ (مهدی) و (قائم)
روایت دوم به مهدی اول(ع) اشاره دارد، اگر ایشان در زمان ظهور امام مهدی(ع) موجود باشد و اوست که با سفیانی رقابت می کند وبا او نبرد می کند و او را می کشد، پس مراد از مهدی در این دو روایت ایشان هستند.

روایت اول: نعیم بن حماد مروزی از ابی عبدالله بن مروان از سعید بن زید تنوخی از الزهری روایت می کند و

می گوید: (إذا التقى السفياني والمهدي للقتال يومئذٍ يسمع صوت من السماء: ألا إنّ أولياء الله أصحاب فلان، يعني: المهدي)^([1]).( هنگامیکه سفیانی و مهدی برای مبارزه با هم روبه رو می شوند صوتی از آسمان شنیده می شود که می گوید: اولیای خدا اصحاب فلانی هستندیعنی مهدی هستند).

پدر: پس کسی که باسفیانی مبارزه می کند مهدی اول است نه امام محمد بن حسن عسکری(ع).

روایت دوم: حذلم بن بشیر می گوید: به علی بن حسین (ع) گفتم: خروج مهدی و نشانه ها و علامات ایشان را برای ما توصیف کنید؟ فرمودند: يكون قبل خروجه خروج رجل يقال له: عوف السلمي بأرض الجزيرة، ويكون مأواه تكريت، وقتله بمسجد دمشق ثم يكون خروج شعيب بن صالح من سمرقند. ثم يخرج السفياني الملعون من الوادي اليابس وهو من ولد عتبة بن أبي سفيان، فإذا ظهر السفياني اختفى المهدي ثم يخرج بعد ذلك) ^([2]).قبل از خروج ایشان مردی به نام عوف سلمی از جزیره خروج می کند و محل زندگیش در تکریت است و در مسجد دمشق کشته می شود وسپس شعیب بن صالح از سمرقند خروج می کند سپس  سفیانی ملعون از وادی خشک خروج می کند او از فرزند عتبه بن ابی سفیان است پس هنگامیکه سفیانی خروج کرد مهدی مخفی می شود سپس بعد از آن خروج می کنند).

پدر: به این قسمت روایت توجه کنید: (هنگامیکه سفیانی ظهور کرد مهدی مخفی می شود و بعد از آن خروج
می کند ). همگی شمامی دانید که سفیانی از نشانه های ظهور امام مهدی (ع) است. پس چگونه روایت می گوید: (هنگامیکه سفیانی ظهور کرد مهدی مخفی می شود)! آیا مهدی قبل از سفیانی ظهور کرده است؟

 پاسخ: هرگز، زیرا به یقین امام مهدی(ع) دوغیبت دارد و ظهور ایشان (ع) از غیبت کبری صورت می گیرد و اهل بیت (ع) همانطور که بیان کردیم برای ظهور ایشان نشانه های حتمی ذکر کردند، ویکی از این علامات خروج سفیانی  خواهد بود، و خروج سفیانی پیشتر از ظهور امام مهدی محمد بن حسن عسکر(ع) اتفاق می افتد،درحالی که امام زین العابدین(ع) می فرمایند: (هنگامیکه سفیانی ظهور کرد مهدی مخفی می شود ) وبه صراحت دلالت بر این می کند که آن جایک مهدی هست که قبل از سفیانی ظهور کرده ، و هنگامیکه سفیانی خروج می کند آن  مهدی مخفی می شود، پس ممکن نیست که آن مهدی امام محمد بن حسن عسکری(ع) باشد وازآنچه در گذشته گفته شدهبه این که خروج سفیانی جلوتر ازظهور امام مهدی(ع) خواهد بود، که در غیر این صورت باید برای امام مهدی سه غیبت در نظر بگیریم ، که غیبت سوم بعد از ظهور سفیانی رخ می دهد، واین امکان ندارد، زیرا برای ما ثابت شده که  امام مهدی(ع) دو غیبت دارد نه سه غیبت و اگر غیبت سومی باشد قبل از ظهور سفیانی اتفاق می افتد، و این ممکن نیست ،و با خودکلام امام مهدی(ع) که در توقیع سمری نائب چهارم امام کاملاً منافات دارد ،هنگامی که فرمودند:(...ألا من ادعى المشاهدة قبل خروج السفياني والصيحة فهو كذاب مفتر، ولا حول ولا قوة إلاّ بالله العلي العظيم)^([3]).

( .... جز اینکه کسی قبل از خروج سفیانی و صیحه ادعای مشاهده کند دروغگوی مفتر است ولاحول ولا قوه الا بالله العلی العظیم)..

واز همین جافرزندانم به شما گفتم که مقصود از لفظ مهدی(ع) در برخی روایات امام محمد بن حسن عسکری (ع) نیست ،بلکه مقصود از مهدی اول(ع) است که در زمان ظهور امام مهدی(محمد بن حسن عسکری(ع)) موجود است.

 در حالی که آن روایتی که واثق نقل کرد، می گوید:( مهدی خروج نمی کند تا اینکه سفیانی بر حکومت مسلط شود).شاید منظورش از این مهدی ،امام محمد بن حسن عسکری(ع) باشد و با روایات تعارض ندارد،زیرا مقصود از لفظ (مهدی) در این روایت غیر از مقصود این لفظ  در روایات دیگر است.
 و مُفاد روایتی که واثق نقل کرده-این است که سفیانی حکومت را بدست می گیرد- این روایت است ، 

محمد بن مسلم می گوید: از ابی عبد الله (ع) شنیدم که می فرمایند:(إنّ السفياني يملك بعد ظهوره على الكور الخمس حمل امرأة، ثم قال أستغفر الله حمل جمل، وهو من الأمر المحتوم، الذي لا بد منه،....)⁽[4]⁾.(  وقتی که سفیانی بر پنج منطقه  مسلط شدبه مدت بارداری زن حکومتداری می کند ،سپس فرمودند استغفر الله بارداری شتر و او از امر محتوم است کسی که چاره ای از آن نیست ..).

محمود: پدر اکنون فهمیدم که ما دوازده مهدی داریم و روایات بسیاری آنان رانقل کرده اند،و لفظ مهدی گاهی به امام محمد بن حسن عسکری(ع) اشاره دارد و گاهی به مهدی اول وسوم به غیر از  آنان اشاره دارد.

---

[1]- كتاب الفتن لنعيم بن حماد المروزي: ص 209، الملاحم والفتن للسيد ابن طاووس: ص 133، معجم أحاديث الإمام المهدي u:ج 3/ص 36.

[2]- غيبة الشيخ الطوسي:ص 443، بحار الأنوار :ج 52/ ص 213.

[3]- رواها الشيخ الطبرسي في الاحتجاج: ج2/ص296 ، غيبة الطوسي: ص395 ، بحار الأنوار ج52/ص318 .

[4]- غيبة الشيخ الطوسي:ص449، بحار الأنوار:ج52/ص215.